"ikimizde gelsek kıldan köprüye,
ben dürüstsem sarhosken de geçerim."
bunu bir alevi arkadaşımın defterinde okumuştum. demek ki alevilerde öteki dünya ya inanıyorlar fakat yaratıcı'ya ibadet etmenin, insanın sevgi, saygı, adalet gibi yüce değerlerden daha kutsal yada daha gerekli birşey olmadığı anlaşılıyor. ha birde ibadet etmenin, günah işlemekten daha yüce bir şey olmadığı...
