özellikle annenin çocuk üzerindeki etkisi ''Yetişkinlikteki özgüven durumunu'' bariz bir biçimde etkilemektedir..
anne sevgisi az miktarda ve yaşamın ilk dönemlerinde gereklidir..
ancak ''annenin sevgisi ve denetimçiliği'' aşırıya kaçarsa,yetişkinlikte özgüven diye birşey bırakmamaktadır..
bu tür kişiler yetişkin hale geldikleri zaman problem çözme yetileri yeterince gelişmemekte ve en ufak bir zorlukta başkalarından yardım beklemektedirler..
4-5 yaşından itibaren anne sevgisini fazla belli etmemeye çalışmalı ve çocuğun karşılaştığı problemleri kendisinin çözmesi sağlanmalıdır..
çocuk hata yaptığında devreye girilmeli ve ona doğru yol gösterilmelidir..
mesela dişi aslan,çocukları belli bir çağa gelince onları döver ve kovar yanından..
çünkü bunu yapmazsa çocukları ileride güçsüz olur ve annesine bağımlı kalırlar..
hayvanın bildiğigerçekleri maalesef bazen insanlar bilemeyebiliyor..
öte yandan eşcinsellik gibi psikolojik sapmaların da altında yatan ana neden annenin çocuk üzerinde aldığı yanlış roldür..yetiştirme yanlışlığıdır..
(( bazı arkadaşlar paradan falan bahsetmiş..özgüvenin paraya bağlı ise sen bir hiçsin demektir..paran yokken insan içine de çıkmazsın o zaman..))
