Şimdiye kadar akıllarına hiç gelmemiş olandır. Çünkü hep farklı olur.
Ama ben kanser hastası olacağım sanırım. Sigara yok, alkol çok az ama, kanser olacağım hissediyorum.
Babam, 57 yaşındaydı, sigara içmezdi, alkol de kullanmazdı. Kanser oldu, ben de olurum heralde.
Sahi, neden hiç ölmeyecekmişiz gibi, hep farklı şeyler düşünürüz ki? Hiçbir hayalimizde kötü bir şey olmaz? Mesela ben kaner yerine trafik kazasını tercih ederdim seçme hakkım olsaydı.
Herkes çok mutlu görünürde, kimse nasıl öleceğini düşünüyor gibi değil. Bazen sokakta dikkatle izlerim insanları. sevgilisi ile sarılmış gezerken, takmış takıştırmış sürmüş sürüştürmüş, ama, hiç ölmeyecek gibi değil mi?
Tunalı sokaklarında, sen kız arkadaşıma baktın diye kavga eden iki morondan hangisi ölümü düşünür ki? Düşündüğünü söylese inanır mısınız?
Ölüm aklımıza son gelen şey olmasın. En azından bu seferlik.
