orta okulda cuma günlerinin okul cıkısındaki o vazgeçilmez maçlarından biridir ve okulun o sürekli şikayet edilen ama yinede bizim oldtrafordumuz olan beton bahçesinde herşey hazırdır(hava şartları,taştan kaleler,hakem,vs).mac cok ciddi biçimde geçerken iki kişi kafa topuna cıkar düştükleri anda birsinin bileği yere paralel olarak denk gelir ve çatt sesiyle birlikte bir feryad duyulur.Ayak kırılmıştır malesef ve herkes panik içindedir,bi atraksiyon bi heyecan olsa da maceraya atılsak derken bu olay hiç süphesiz şurup gibi gelmiştir.herkes koşuşturmaya başlar,bir lider yola inip hemen bir araç durdurmalı hasta hastahaneye yetiştirilmelidir.son derece sıradan ve ciddi olan eylem bize o an hazine arıyormuşcasına bir heyecan vermektedir * .fırlama başı yola atlar kırmızı bi minübüs yaklaşmaktadır,hemen el kol fuuuııııyyyyhhtt ıslık minübüs durdulur.herkes minübüse doluşmuştur.abi hemen hastahaneye cek denir sanki swat ekibi olarak göreve gitmekteyizdir.adam hemen elini vitese atar fakat kalkmadan tekrar arkaya dönerek sorar,hani yaw hasta kim? der.o an herkes sırayla arkaya bakar ve daha sonra da birbirine.önce fırtına öncesi bir sessizlik daha sonra bir nükleer kahkaha bombası.dışarıdan ayağı kırık yerde ağlayarak yatan platin keremin beni bırakmayııınn anneeeee ölüyorummm auuuughhh sesleri bizi kendimize getirmiştir.
