geçen sene anneler gününde şehitlikte bulunduğum zaman oradaki acılı anne ve babaların yürek burkan surat ifadelerinden fazlasıyla etkilenmiştim.
şimdi bu işi duygu sömürüsü veya prim yapmak adına yapmıyorum ama eğer benim fikrimde olanlar varsa sözlük içerisinde haberleşerek anneler gününde şehitliğe bir ziyaret düzenleyelim. ellerimize adam başı bir çiçek alsak ve hepimiz bir annenin evladıymışcasına sarılıp onların kokumuzu almasını sağlarsak sanırım sözlükte vatanseverlik yapmaktan daha iyi bir şeyler becermiş oluruz.
zira lafla peynir gemisi yürümüyor.
ben gelirim, o anaların babaların acılarına ortak olurum diyen varsa başlık altından ya da mesaj yoluyla ulaşsınlar. organize bir şekilde edirnekapı şehitliğini acı günü olmaktan çıkarıp, onların acısını paylaşarak yüzlerinde tebessüm bırakacak insanlar olana kadar tatlandıralım.
not: şakirt, kürt, türk, laz, çerkez, hiç kimse farketmez. hayvanlık yapmayacak ve o insanların acısına ortak olacak hissiyatta olan herkesi yanımda görmek isterim.
not2: siz gelmeseniz bile çok zikimde. ben yine gideceğim.
not3: bence gelin amk. o insanlar harbiden sizleri evlatları gibi görüyor. hatta bir tane şehit annesinin evinde ben sarma dolma falan yediydim anneler gününde. aman allahım ne lezzetliydi lan. belki ona da gideriz tekrardan.
edit2: eğer diğer illerde aynı organizasyonu yapacak olanlar varsa toplanacaklara kendi adını iletmemiz adına ismini verebilir ve hangi şehir olduğunu söyleyebilirse bu başlık altından rahatça örgütlenebilirler ya da kendi illerine dair başlık açarak örgütlenebilirler.
