bolca sabır ve inanç, intikam, sadakat, azıcık aşk adına izlenebilecek orta halli bir film. insan adına bakınca sanki salon insanları, soylulukla ilgili mevzular var sanıyor. ama bildiğin türk filmi bu.
filmin son sahnelerinde alber ve monte kristo kontu kılıçları çekmişken annenin araya girip alber'in babasının monte kristo kontu olduğunu söylemesi yeşilçam filmlerine benzer cinsten... ama sabrın (hapisanede yıllarca kazılan tünel) önemini vurgulaması açısından güzel sahnelere sahiptir. monte kristo kontunun en yakın arkadaşıyla onun öldüğünü sanarak evlenen eski sevgilisinin konta söz verdiği üzere çıkarmadığı parmağındaki bez parçası gerçek sadakat ve bağlılık nedir? ruhta ve akılda mıdır yoksa bedende mi? diye sorgulatıyor.
