beni ve diğerlerini beşiktaşlı olmaktan zerre kadar utandırmayan durum. O maçla şöyle bir anım vardır.
Ilk yarı 2-0 bitti. Ikinci yarı başladı. 50. Dakika gibi 3 oldu. Kendi Kendime " ulan bari 5-6 olmasın dedim. Sonra 4 oldu. Ve o golden Sonra hiç adetim olmamasına rağmen maç bitmeden tvyi kapatıp yattım. Ama kahroluyorum. Ve habire telefona gol mesajları geliyor. O gece öyle düşünürken uyuyup kaldım. Sonra sabah uyanıp okula gittim. Ibne kankalarıma inat ne bilekliğimi ne de atkımı çıkarmadan gittim okula. Sonra sınıfa girdim. Herkesin suratında pis bir gülümseme. Ve tıpkı ilkokulda olduğu gibi lisede de tek beşiktaşlı benim sınıfta. Yani sınıftaki tüm alay etmeler benim üzerimde. Öyle ki futboldan zerre anlamayan kızlar bile yanıma gelip 'gunese yuruyen adam' ne oldu öyle beşiktaşa diyor. Bende ağırlığımı koruyup anlayışla karşılıyorum. Ama en sonunda birisi kanka o takımı nasıl tutuyorsun hâlâ dedi. Bende dayanamayıp Ona "biz maçları kazansın diye tutmuyoruz beşiktaşı. Zaten öyle Dandikten bir aşk olsaydı bu Sizin tarafınızda okurdum şu an Sizin gibi" dedim. O andan Sonra tek bir kişi bile dalga geçmedi benle.
Şimdi bu anıyı niye anlattım bilmiyorum. Neyse sadede gelelim. Tamam biz o gün 8 gol yedik Ama sizden yemedik. Ve biz liverpooldan 8 yedik Ama bunla dalga geçenlerin sigma olomouc' tan 7, üniteddan 6 yiyen fenerliler, leverkusenden 5, fenerden 6 yiyen cimbomluların, beşiktaştan 7 yiyen Trabzonluların, valenciadan iki maçta 10 gol yiyen bursalıların dalga geçecek nasıl bir yüzü olabilir. Hiç avrupa görmemiş anadolu kulüp taraftarlarına değinmiyorum bile.
