tam akşamüstü vakti eminönü-kadıköy vapurunun kıç tarafında oturduğum anı tek geçerim.
hele kadıköy'e yaklaştıkça karşıda galata, beşiktaş, kız kulesi, topkapı sarayı, hava desen zaten biraz kızıl biraz mavi, esen rüzgar. anı bozan tek şey ise sürekli fotoğraf çekme çabası içindeki insanlar. bırakın kardeşim anı ölümsüzleştirmeyi. bırakın rüzgarın koynuna kendinizi anın güzelliğini yaşayın.
