bir insanın bir sineğe dahi tapmasını anlarım, yalnız bu kainatta kendi kendine tesadüf eseri varolduğuna ve bir anlam olmadığına şüphesizce inanan insanı anlamam. kesinlikle şüphesiz inançsız biri olamaz ki kutsal kitaplarda dahi söz edilmemelerinin nedenlerinden en önemlisi budur. bir cahil düşünün ki ben öylesine varım öylesine öleceğim diyebilsin ve bu cehalet çağın prestiji olsun kimi çevrelerde. çok ilginç şeyler oluyor... din; anlamdır, yani hakikat arayışının ulaştığı gerçektir insana bildirilen.
