Mutluluk oyun oynamaktır, sık sık saçmalamaktır. içinde büyüttüğün sancıdır kimi zaman mutluluk. mutluluk bir nehir değil gece gunduz akan, mutluluk hınzır bi cocuk, arada kendini gosterip sonra kaçan. ve bizim onu kovalamamızı isteyen. insanı resmen hayata bi kez daha bağlayan hayatı daha çok sevdiren hatta kendisini ne kadar sevdiğini farkettirebilen his! Ama en kötüsu hep geçtiğinde, uçup gittiğinde değeri ve önemi anlaşılan şey. Kısacası sırıtmayı nesnel, sebebini ise rasyonel kılan eylemdir.
