michelle williams, marilyn monroe yu böylesine gerçek ve çok az hata ile içinize işleyebilir diye bahis olsaydı kesin kaybederdim. en başında gözümde canlandıramazdım. gerçek şu ki insanı marilyn li yıllara götürüp kendine aşık eden bir performans sergilediği kesin. zaten film boyunca o kırılgan stabil olmayan ruh halinin üzerine yerleştirdiği meşhur marilyn bakışı ile, sizi bir sonraki adımın ne olacağını sorgulattı ise, bilin ki michelle bunu güzelliği ile değil yeteneği ile başarmıştır. dawsons kızı olduğu günleri geride bırakıp, gerçek bir movie star olduğunu ispat ettiği, kariyerinin en başarılı performansını sergilediği bir şölen sunmuştur.
colin karakteri ile filmin esas oğlanı olan eddie redmayne ise bir türlü ısınamadığım oyunculardan birisidir. yapmacık ve samimiyetsiz hissiyatı vermesinden mi yoksa sürekli küçük emrahvari bir iç dünyası olmasından mı bilemiyorum. bu filmi eğer zirveye birşey taşımayacak ise bunun sebebi burada yatmaktadır. zira kenneth branagh ve jula ormond un varlığı öylesine arka plana itilmiş ki, colin karakteri üzerinde dönen filmin içerisinde kaybolup gitmişler. emma watson ise kısa bir rolü olsa da harry porter kızı olmaktan çıkmış gibi duruyor. ancak o da colin karakterinin altında kaybolup gitmiş. sonuç olarak colin karakterini, zaten ezik bir yapıda olan oyunculuğa vermek, üstüne böylesine yetenekleri altında ezdirmek çok büyük bir hata olmuştur diyebilirim.
sonuç olarak, michelle için bir şarkı yazılmasının vakti gelmiştir.
