zaten basit dediğin o matematik fen konularından oldular ise öğretmen, sen de olsaydın ya, e basit zaten.hem hiç bir iş yapmadan para kazanır(!), 3 ay da tatil yapardın ya(!)
öğretmenlik sadece bilmek değildir, bildiğini aktarabilmektir.elbette alan yeterliliği çok önemlidir ancak önemli olan onu muhatap olduğun yaş düzeyine indirebilmektir marifet.
öğretmenlik sabır işidir, sevgi işi, tahammül ve özveri gerektirir.çoğu insan kendi çocuğuna tahammül edemez ''hala anlamadın mı ulan kaz kafalı'' diye kükrer, bağırır, şiddete yönelir acizliğinden bazen.düşünün öz çocuğuna, zekasında doğrudan kendisinin de payı olduğu çocuğa.
öğretmeni düşünün bir de bir çocuğun sorumluluğunu taşımak bile yeterince ağır ve zorken onların sorumluluğunda 30, 40 çocuk var.kimse gidip ailesine hesap soramaz sizin çocuğunuz başarısız, yaramaz diye, öğretmen var çünkü.çocuk ders çalışmaz, öğretmen öğretemiyordur; çocuk düşük not alır, öğretmen kıldır(!) öyle ya!
daha kalem tutamayan ellere yazı yazmayı öğretir, aynı anda onlarcasına hem de.hiperaktivitesi olanıyla uğraşır, disleksisi olanla uğraşır, okul fobisi olanla uğraşır, sosyal fobisi olanla uğraşır, anlama güçlüğü çekeniyle uğraşır, uğraşır da uğraşır öğretmen, ayakları üzerinde durabilen, geleceğe güvenle bakabilen insanlar olsunlar diye, kendi sorunları olamaz ama bu insanın, e zaten hiç bir iş yapmıyor ki yahu(!)
yazık, bu tür düşünceleri olan insanlarla aynı ortamda bulunmak bile iç karartıcı.
not: öğretmen çocuğuyum ve öğretmen olacağım.bu tür düşünenlere rağmen gururla söylüyorum bunları!
