adı s*ktir et olan kitabı annenin çöpe atması olayından evladır.
işte, bu kitabın daha ilk çıkmaya başladığı zamanlardı, 2011'in eylül'ü veya ekim'i olabilir tam hatırlamıyorum, abimle ümraniye carrefour'a gitmişiz, ben tabi hemen her zaman ki kitapların olduğu bölüme doğru ufak adımlarla ilerledim, baktım ne var ne yok, o zamanlar favori kitaplar muhteşem süleyman, hürrem sultan gibi kitaplardı, neyse kafamı kaldırdım bir baktım abim, gülerek bakıyor bana ''ne oldu?'' dedim aha bunu alalım bu kitap güzeldir dedi gülerek, ismi o kadar samimi geldi ki elimdeki kalın romanları bırakıp incecik kitaba sarıldım hemen. Neyse eve geldik, ben tabi hemen okumaya başladım falan 2-3' günde bitti çok güzel bir kişisel gelişim kitabıydı bir gün aklıma düştü şu bölümü tekrar okuyayım dedim allah allah kitap ortalarda yok dedim anne nerde benim s*ktir et'im ilk dumur oldu kadın anlamadı tabi, dedim hani kitap kitap, haaa dedi ben onu çöpe attım?! bu seferde ben dumur oldum dedim anne kitap çöpe atılır mı hiç? amaaaan dedi, öyle kitaplar okuya okuya bi cins oldun zaten, ben sana kabirde ilk gece kitabını aldım git onu oku dedi, tabi ogün'den sonra okuduğum kitapları göstermem anneme. buda böyle bir anımdır.
