altın günlerinde kadın sohbetlerine katılan ev erkekleridir.
çoğu kez, emekli olmuş eşler veya evde kalmış erkek kardeşler tarafından oluşturulan bir modeldir. bunlar, evin hanımı ile tam koordineli bir iş bölümü içerisindedirler. kimi zaman evin temizliğine yardımcı olur; tuvalet-lavabo , kapı-cam demeden, köşe-bucak temizlik yapar, kimi zaman da pasta tabaklarını, çay bardaklarını düzenlemek, peçeteleri dağıtmak gibi daha kolay işlere yönelirler. buna karşın, evin hanımından daha lezzetti üzümlü kekler, daha pişkin poğaçalar hatta, şerbeti tam kıvamında verilmiş enfes revaniler yapanlarına bile rastlanmıştır.
bu günlerde şu tür diyaloglar hiç de şaşırtıcı değildir;
- ayol, rüstem bey pes vallahi! ne kadar güzel olmuş bu revani, emin olun! ben tutturamıyorum böyle.
- makbule hanımcığım, şerbetli tatlılarda ya şerbet ya da şerbet dökülecek tatlı her ne ise ama birinden biri sıcak, diğeri soğuk olacak ki tatlı hamur olmasın. örneğin ben, önceden hazırlanmış ve soğutulmuş şerbeti fırından yeni çıkmış sıcak tatlıya dökerim hep.
