hakkında şüphelere kapıldığınız insanlardır.
konuşan kişi gözlerini kaçırıyor ise acaba yalan mı söylüyor diye düşünür ve bir sürü akrobasi ile bakışlarını yakalamaya çalışırsınız ama nafile kuş misali uçarak dolaşır o bakışlar.
gözlerini kaçıran, dinleyici pozisyonda olan kişi ise ilk anda dinlenilmediğinizi düşünürsünüz ve söyledikleriniz anlamsızlaşır. dürtüp heeey kime konuşuyorum ben, deme ihtiyacı duyarsınız.
şaşı insanlarla konuşurken de benzer bir sıkıntı yaşanır hangi gözü hedef alacağınızı bilemezsiniz.
konuşurken ve dinlerken göz temasından kaçınan insan güven uyandırmaz. iletişimde bir kopukluk olmasına sebep olur ve bu insanlar hakkında güvensiz, yalancı, asosyal veya ukala gibi kuşkulara kapılınır.
dinlemenin de konuşmanın da bir adabı vardır, dinleyen insanın dinlediği yüzünden anlaşılmalıdır.
ilginçtir bu tip deneyimleri genellikle karşı cins ile yaşıyorum. farklı cinsiyette olmanın rahatsızlığı mıdır konuşurken bakışları kaçırmak bilemiyorum ama insanlar işleri sebebiyle birbirleri ile konuşabiliyorsa göz teması kumakta da bir beis yoktur diye düşünüyorum..
bunun bir de senin söylediğine cevap veren karşıdaki kişinin, sana değil yanındaki erkeğe bakarak cevap verenleri vardır, kendini görünmez zannedersin..
