iç ses: gülerdi kendisi gibi, gülmek yalnız ona yakışır sanırdı gören. öyle bir gülüş ki; bin öpüşten hiç öpülmemiş çıksın ve yine öyle bir gülüş ki bir çiçeğe ismini verip yalnız onunla anılsın. bir kızıl goncaya benzer dudağın.
açılan tek gülüsün sen bu bağın
iç ses: otobüs duraklarında aydın, kirli, mutlu veyahut mutlu olmayı unutmuş binlerce insan. sadece biri gülüyor dünyanın haline ve yine sadece biri farkında: bu dünya başka türlü de olabilir, mesela görmek istediğimiz gibi yıldız yağmurları altında. açılan tek gülüsün sen bu bağın.
kurulur kalplere sevda otağın
kimbilir hangi gönüldür durağın
iç ses: üstüne bastığın taş gururludur da taşımaktan mukaddes yükünü, ezer geçersin sen bir sabah vakti, insanlar işe; sen güneşe gidiyorken. durmayacaksın, hayır hiç durmayacaksın bilirim, bilirim bilmesine de; kimbilir hangi gönüldür durağın.
her gören göğsüme taksam seni der
iç ses: sana vaat edebildiğim komik bir huzur var, yıllarca kullanıla kullanıla yıpranmış üstelik. her katmanında milyon kere okşanmışlıktan heder, her gören göğsüme taksam seni der.
kimi ateş gibi yaktın beni der
iç ses: utanır bazen iyi bir şiir söylenmiş şeyleri söylemekten, ama gururla taşır yine de her yorgun cümleyi. bilir ki savaşların, ayrılıkların ve büyük yalnızlıkların cesur savaşçılarıydılar. ateşten bahsetmek bu yüzden ayıp değil ab-ı hayat, kimi ateş gibi yaktın beni der.
kimi billur bakışından söz eder
kimbilir hangi gönüldür durağın
iç ses: bakışların ki, italya' da opera, istanbul' da tarih, fransa' da aşk. bakışların ki, bir ömrün karşılık gelmediği anlatı. kimi billur bakışından söz eder. eder etmesine de, öyle bir bakıştır ki, söz etmesi değil seyretmesi olur. kimbilir hangi gönüldür durağın.
-------------------- i. s. 1829; ingres' in tuvali; akheramosis
