hayaldir... gerçektir... sonra yine hayal olur... uyandığında rüya sanırsın ama gözün kadar gerçektir...
yıkanırsın... paklanırsın onunla... beyaz ceketini giydirirsin... yüzü bazen gülümser, bazen hüzünlenir... ceketiyle yatırırsın yatağa... sen görmeye çalışırsın o battaniyenin altında saklanır çocuk gibi... battaniyenin altında üşür... onu ısıtmaya çalışırsın ama soğuk o kadar serttir ki o kadar keser ki teni, ne yaparsan yap ısıtamazsın... örtersin üstünü tekrar, başının altına bir avuç toprak koyarsın rahat uyusun diye... örtmeye devam edersin.. sıcak göz yaşlarınla ısıtmaya çalışırsın onu... ama o üşür yine... çok üşür... çünkü toprak çok soğuktur...
