intihar etmekten başka çaresi kalmayanların başvurduğu olay. bana en ilginç gelen intihar üç tane.
1.si, sıradan olarak sevgililerin arasına birileri girer ve evlenmeleri engellenir. gençler tek birlikte olabilme yolunun intihar etmek olduğuna karar verir ve erkek önce kızı, sonra kendini şakağından vurur, ölürler. empati yapıp kendimi kızın yerine koysam, 'beni öldürdükten sonra kendisi yaşayacak mı, vaz geçer mi' demiş midir? erkek içinse en zor olanı. kendi ölümün dışında birde sevdiğinin hayatını sonlandırmak zorunda kalıyorsun. sevdiğinin başı kanlar içinde göğsünde kaldığında ne düşünmüştür acaba.
2.cisi kapı açılır ev sessizlik içindedir. solda uzanan koridora bakınca ardarda duran iki kapı görürsün. ilkinin önünde bir genç kız, arkadakinde babası. başları önde boynu bükük duruyorlar. sessizlik ve kapılardan sarkan ipleri görmesen herşey normal. kız, eniştesiyle ilişkisi öğrenilince utancından kendini kapı koluna bir ip bağlayıp, üzerinden öbür tarafa sarkıtmış ve boynuna bağlamış ölmüş. babası gelip kızının intiharını görünce o da aynı şekilde intihar etmiş. ilginç gelir yerle temasları kesilmemiş. ayakları yere değerken ölmek gerçekten ölmeyi istemektir.
3.sü ikinciye yöntem olarak benzer şekilde bir intihar. yaşlı bir kadın kocasından ve çevresinden gördüğü ezilmenin, kimsesizliğinin cezasını köy ortasında kesmiş. yere çömelmiş, direğe ve boynuna bir ipi bağlamış ve secde edermiş gibi bir pozisyonda kendini öldürmüş.
birde azimli olanlar var. uzun bir sırık, sopa, kalas gibi birşeye çarşaf gibi bir şey dolayıp çeviriyorlar, çeviriyorlar. iyice sıktıklarında kalası ve kendilerini yere paralel bırakıyorlar.
eklenen not: intiharı teşvik ettiğim düşünülmesin. sadece görmek istemsenizde böyle birşey var ve insanlar uyguluyor. yani çokta anormal bir şey değil. inançlı bir toplum olmamız nedeniyle diğer toplumlar kadar çok değil. ama inanın inançlı bir topluma göre yüksek.
intihar insanla ilgili herşeyin olduğu gibi psikolojik bir olaydır. hepimiz normalin intihar etmemek olduğunu düşünürüz. normal gelen şey toplumun düşünceleri, oysa normal olan sorunlarla baş edemeyince onlardan uzaklaşmaksa intihar da bir çeşit kaçma yöntemi. her insan hoşa gitmeyen gerçekler karşısında aynı düşünce kalıplarını kullanır. savaşırsın, yalvarırsın, çarpıtarak kabullenirsin, kaçarsın.
kendimizi kandırabilecek kadar normalsek intihar etmiyoruz. normal olan kendini, toplumu kandırabilmek. herkes kendi hayatının baş kahramanı. herkes kendinin en iyi düşünen, en iyi karar veren, en iyi .... şeyler olduğuna inanır. gerçekler yüzüne çarpıp kendinin o kadarda iyi-güçlü olmadığı gösterilen kişiler ise intihar eder. tabi ruh sağlığı aşırı bozuk olup kendi hayatının kahramanı olamayan veya kendini kandırmayı becerecek psikolojik durumu olmayanlar da intihar ediyor. mesela bir kadın görmüştüm. görümcesinin kızının düğününe gelen damat tarafının otobüsü devrilmiş ve 30 kişi ölmüş, kadın yaşamın ne çabuk elden gidiverdiğini düşünüyor ve kendi ölümüme, nerde , nasıl olacağına kendim karar vermeliyim diye kontrol manyaklığı yapıyor. gidip kendime yeni bir yerde yeni bir yaşam kurmalıyım diyor. bu tabi ki normal değil. ölümün gerçekliğinden kendini kurtaracak ikna edici bir fikir kalıbını beyninde kuramayan sorunlu biri. depressif bir kişiliği olduğu kesin ve manik olduğunu da bu kadar bilgiyle söyleyebiliriz. çünkü depresifler intihar edeceğini söylemezler. konuşmaya bile tenezzül etmezler ve diğerleriyle konuyu paylaşmanın kendilerini yoracak gereksiz bir şey olduğuna inanırlar. manik olduğunu intihar eylemini düşünmesinden, söylemesinden ve hayatı boyunca yapmak isteyip yapamadıklarını yapmak istemesinden anlıyoruz.
(bkz: bipolar 2 bozukluğu)
