abartısız hayatımdaki en büyük pişmanlığım olan oyun. daha liseli bir ergen iken kulaklarını hala çınlattığım bir arkadaşımın gel sen de oyna çok seversin diyerek bir karakter hediye etmesiyle başladı herşey. günler geçtikçe bağladı kendine sonra arkama dönüp baktığımda oyunun hayatım olduğunu gördüm. senelerce uğraştım, didindim, uykusuz kaldım, kız arkadaşımdan ayrıldım, dersleri kaçırdım uğruna. sonuç; kocaman bir hiçlikle geçen 5 sene . emek kaybı, para kaybı ve en önemlisi geri getirilmesi imkansız olan zaman kaybı. şimdi dönüp baktığımda iyiki bu oyun rezalet bir duruma gelmiş ki bırakabilmişim 2 sene önce diyorum. tek getirisi arada sırada görüşüp hal hatır sorduğum, bulundukları şehirlere gidince oturup 2 çay içtiğim bir kaç arkadaş oldu bir de hırsın ve birilerinde daha iyi olmayı saplantı haline getirenlerin neler yapabileceğini yakından görme imkanı sağladı onun dışında sadece ömür törpüsü başka hiç birşey değil.
