onu tam merkeze koyar etrafında dönerdim, yan odaya geçse peşinden gider, tuvalete girse kapısında beklerdim. geceleri uyanıp yanımda olup olmadığını kontrol eder, çocuk gibi öper koklardım. başım dönerdi gözlerine bakınca, bir de gülümserse eğer yok derdim bu kadarını haketmiyorum. o seviyor diye futbol öğrendim, o seviyor diye ilk maaşımı play stationlara yatırdım, o üzülmesin diye hep sustum konuşmam gerekenlere bile. ona dokunmak bulutlara dokunmak gibiydi sanki, onu öpmekse mucize, bir o vardı yeryüzünde bir de ben, gerisi hikaye. yani o ateşti bense ateşe dönen pervane. şimdi mi nefes alıyorum sadece, öylesine.
