geçen sene kampüste lösev standı açtım. ürünler yurtiçi kargo ile yollanmış. teslim almam gereken günün sabahı bankacı bir kadın aradı, ürünler bende diye. isim karışıklığı olmuşmuş. nasıl olmuş hala aklım almıyor. üniversite nerede banka nerede... neyse, sabah erkenden bankaya gittim, bana verilen isimde ne bir çalışan ne de başka bir canlı mevcut. biri benimle dalga geçiyor herhalde dedim. bu arada tabi rektörlükten alınan izin günleri dolmakta. sonra yurtiçi kargoya gittim. orada apayrı bir rezalet yaşandı. saatler harcadım birilerine derdimi anlatayım diye. birbirinden laçka çalışanlar işimi bir hayli kolaylaştırdılar! çalışanlara ulaşmak öyle zor ki! sonunda tamam getiriyoruz dediler. bunun üzerinden saatler geçti, sinirden oturup ağladığımı biliyorum. 1 ay rektörlüğü su yol edip aldığım izin günlerine mi yanayım, onca ürünün benim dışımda herkesin eline ulaşmasına mı bilemedim. sonunda geldi. kolinin ağzı açık biçimde tabi. 2 gün sinirden çatladım. satışlar bittikten sonra fark ettim ki ürün eksik. onca ürün nasıl kayboldu bilmiyorum ama bu olaydan sonra yurtiçi kargoya değil bir gönderimi günahımı bile emanet etmedim etmem de. etmeyin de.
