-kızım aranızda bin kilometre var nasıl başarıyorsun yaa? ben olsam bıkmıştım özlemekten.
-bazen ben de şaşırıyorum biliyor musun? hatta çok anlamsız geliyor bazen. hatta bazen sadece 'ses'e aşık olduğumu düşündüğüm oldu. ama sonra ne oluyor biliyor musun? o ses seni öyle bi tanıyor ki, sessizliğinin içinden bile ne düşündüğünü, ne hissettiğini anlıyor. yani bi şekilde telepatik bi yol oluşturuyorsun karşındakiyle farkında olmadan. insanların susup bakışlarıyla anlattığı sevgiyi sen gözlerine bile bakamadan, telefonun ucundaki sessizlikte buluyorsun. yoruluyorsun evet. ama kimse de seni onun kadar iyi tanımıyor onu anlıyorsun işte. zaten insanın en önemli isteği birileri tarafından anlaşılabilmek değil mi? beni sessizliğimden tanıyan bi adam var karşımda. çok garip. ama gerçek işte. sonra bi de işin buluşma tarafı var. ne zaman aşti'nin önünden geçsem burnumun direği sızlar. sonra, bizim okulun konumu nedeniyle şehirler arası otobüsler hem dibimizden geçiyor. ulusoy mu dersin, kamil amca mı? hepsi başka bi anlamlı. hele otobüsten inip gözleri beni ararken yaşadığı o heyecanı görünce... nasıl tarif edeyim bilmem ki? gözlerimiz buluşunca herkes yok oluyor sanki. tüm binalar, insanlar, canlı cansız her şey... sadece o ve ben kalıyoruz işte. 15 milyonluk istanbul'da da öyle, ankara'da da. fark etmiyor. daha da güzeli, her seferinde koca dünyada iki kişi kalıyorsun işte. yani biten bir şey değil bu.
aşık mıyım? bilmem... tüm bu sıkıntıyı çekip 'seviyorum ulan!' diyebiliyorum. sesini geçtim, aradığını görünce aptal aptal gülüyorum. anlayacağın, hasret kaldığım bir çift yeşil göz beni divane eyledi. bazen o da şaşırıyor. sahi nasıl bu kadar sevebiliyorum seni? bilmem... belki sadece bir çift yeşil göz yüzündendir. belki aslında sen yanımdayken kimseden ve hiçbir şeyden korkmadığım içindir. belki de kokundur, kimsede olmayan. sıcacık kucağındır, belki de. güvendir, şefkattir. burnunun üstündeki çiller çok mükemmel durduğu için seni bu kadar çok seviyor da olabilirim. ya da ellerinin sıcaklığı da olabilir. güldüğün zaman dudaklarının kıvrımları veya kızdığın zaman çok sevdiğim 'trakya şivesi'yle konuşmandan dolayı da seni çok seviyor olabilirim.
ya da buraya yazdığım nedenlerin hepsi ve daha fazlası olduğun için. 'sen' olduğun için işte.
