benimdir efendim. hiç sevmem düz tabanı. şimdiki iş yerimde özel kıyafetlerle çalıştığımız için kimsenin üzerine vazife olmaz zaten benim ayakkabılarım. soyunma odasında sakin sakin beklemektedirler sonuçta.
gelelim daha önceki iş yerlerime. sorun muydu efendim? değildi. en nihayetinde çıkan sadece ayak sesidir. halay çekmiyoruzdur iş yerinde. üstünüze boşalttığınız parfüm beni ne hale getiriyor haberiniz var mı? peki hiç karıştımmı bugüne kadar? hayır. o halde ayakkabıma karışacak adamın ağzına vururum o ayakkabıyı.
edit: yumurta topuk değil o he.. gayet klasik modeller.. ama yürürken inceden tıklıyo işte.
