128.
-
istanbul*- denizli*
ne garip duygu şu özlemek
her gözümü açtığımda seni düşünmek
çok yakında bir cam perdenin ardındasın ama
ne zor elimi uzatıp da eline dokunabilmek
ne garip duygu şu özlemek
gülüşünü her an kulaklarımda duymak
gül yüzünle bana bakıyorsun ama
ne zor gözlerinde gözlerimi görebilmek
ne garip duygu şu özlemek
sana satırlar satırlar dizmek
her söylediğimi duyuyorsun ama
ne zor kulağına eğilip seni seviyorum'u fısıldayabilmek
*