dine ve tanrıya inanmamak için çaba veren insan olduğunu sanmıyorum ama aklını kullanmaya başladığında bazıları için inanmamak kısmı ağır basabiliyor. sonuçta bunların olduğunun da olmadığının da kanıtı yok. inananlar gerçekliğini yine nasıl gerçekleştiği bilinmeyen şeyler üzerinden kanıtlamaya çalışıyorlar. inanmayanlar ise gökten inen kitabı, yarılan denizi veya nasıl varolduğuna yada niye olduğuna akıl sır erdirilemeyen bir yaratıcıyı anlayamıyorlar. böyle milyonlarca örnek verilebilir. kendi adıma aklımı kullandığım zaman benim de aklım almıyor. ama kalbimle hissettiğimde aklın önemi kalmıyor ve tüm kalbimle inanıyorum. okuyarak öğreneceksin ama severek anlayacaksın. ben severek anlıyorum ve hislerime de güveniyorum. zaten onlar olmasaydı yaşamanın da bir anlamı olmazdı.
