babanenin ölümünde görmeyi beklerler
bi ozaman ağlar derler,
bilmezler ki anne dediği ona annelik yapmadı,
sadece doğurmak olmamalıydı.
sonra bir hayat arkadaşı çıktı karşısına evlendi birde ben oldum,
hayat arkadaşının annesini annesi bildi,
o kadar iyiliği, sevgiyi ancak gerçek bir anne verebilirdi.
rahimi değil yüreği anne biriydi.
ananemdi.
ve bi gün annaneni melekler götürdü derken ağlıyordu.
nasıl dedim,
melekler neden götürdü?
nereye götürdüyse söye bizde gidelim.
büyüdüğümde öğrendim ki azrailde bir melekti.
işte babam biyolojik olmasada manevi annesine ağlamıştı,
benim babam ağlamıştı...
ananem gitmişti
benim babam ağlamıştı...
