geçenlerde karşıma çıkmış olan bir duygu, tuğlalar yığını belki de. hiç bu denli aşktan korkan birine denk gelmemiştim daha önce. mücadele etmeye sonuna kadar vardım halbuki. onunla birlikte uğraşmaya bu sorunu aşmak için gönülden razıydım. ama o derece korkuyordu ki kendisi, bu mücadeleye girmeyi dahi göze alamadı. aşılması en zor duygulardan biridir. hani almanlar berlin duvarını yıkarken bile daha az zorlanmışlardır kanımca aşktan korkmakla beraber insanın etrafında oluşan o duvarlardan. yakından bilirim. o yüzden yadırgamadım. ama sen güzel yüzlü kız, çilem inanıyorum gün gelecek kurtulacaksın bu histen ve ben o gün yüzünü döndüğün rüzgarda* olacağım.
