atatürk sanayileşmeye önem vermemiş gibi şeyler geveleyenlerin yorum sıçtığı karşılaştırmadır. Atatürk iş başına geçtiğinde şekeri bile dışarıdan alıyorduk. Nitekim biz sovyet rusya gibi ağır sanayiye de girebilirdik. Fakat ulu önder daha temel sanayimizi, şekeri, pamuğu, yağı üretecek fabrikamız olmadan sonumuzun yıkım olacağını da iyi bilen bir dehaydı. Bizi almanlardan ayıran ve bazı klavye delikanlılarının anlamadığı en büyük fark buydu. Ağır, kombinlenmesi gereken büyük ve birleşik sanayi için gereken işlenmiş demiri, makineyi üretemeden, hepsini geçtim ekmek yemek için un temin edemeden neyin peşine koşuyorsun. Klavye başından vatan kurtarmak kolay değil mi?
Tüm bu cümleler boşa. Tahsil cehaleti alır, eşşeklik baki kalır...
