Savaş meydanından farkı yoktur. Yayalara yeşil ışığın yanmasına birkaç saniye kala önlerdeki apaçiler nağralar atarak arkadaşlarıyla birlikte koşuşturmaya başlar. Peşinden ışık yanar ve genç yaşlı herkes kendini yola atar. Ortaya çıkan görüntü timsah tarafından kovalanan antilop sürüsünün koşuşturmasına benzer. Nehrin öteki tarafına geçince hepsi rahatlar.
Daha kötü durumlarıda vardır. Kimi zaman kırmızı ışık o kadar uzun süre yanarki insanuslar karşıya geçmenin farklı yollarını ararlar. Kabilenin cesur bireyleri en az 4-5 insanustan oluşan bir sürü oluşturarak ana sürüden ayrılırlar ve yola atlarlar. Buradaki hareketlerindeki yegane amaç birlikte durup bir grup oluşturmaktır. Eğer yeterince büyük bir grup oluştururlarsa araçların kendilerine çarpmayı göze alamayıp yanlarından geçeceğini veya duracağını düşünürler. Genelde kendilerine bir yıl yetecek kadar küfür yerler ama olay düşündükleri gibi olur. Önemli olan insanusların çalan kornalar karşısında panik yapıp sürüden ayrılmamasıdır.
bunların dışında bebek arabasını kendisine yanan kırmızı ışığa rağmen yola süren ''anneler'' demeye dilim varmadığı canlılarda vardır. bunlarsa yoldaki tehlikeye karşı çocuklarını önden sürüp sürücülerin insaf ederek durmasını beklerler. Aksi bir durumda çocukları kalkan olarak kullanılmak üzere önden giden bebek arabasının içindedir.
