--spoiler--
hani benimkisi sallanıp duran bir mutsuzluktur, dokunulmaya görsün, dokunanın üzerine yıkılır hemen.
--spoiler--
kafka-tapınan'la söyleşi*
--spoiler--
ama siz yaşıyor, siz kendinizi öldürmüyorsunuz. kimse sizi sevmiyor. elinizden bir iş geldiği yok. bir an ötesine bile söz geçirecek durumda değilsiniz. öyleyken kalkmış, benimle konuşuyorsunuz, alçak herif sizi! sevgi uzak sizden, korkudan başka şey size heyecan vermez. şu benim göğsüme bakın bir.
--spoiler--
kafka- bir savaşın tasviri'nden*
--spoiler--
doğru, kimi hileler öylesine bir incelikle hesaplanmıştır ki, kendi başlarını yerler sonunda, bunu herkesten iyi bilirim.
--spoiler--
kafka- yuva - bir savaşın tasviri'nden*
--spoiler--
biz, susmaların yükü altında ezilip bunalanlarız; havaya karşı açlığımızdan, susuşları delip çıkmak istiyoruz dışarı; bizden başkalarını da bu susuş rahatsız etmiyora benziyor; sözde sakin sakin konser vermiş, ama gerçekte telaşla ve heyecan içinde kıvranmış o müzisyen köpeklerdeki gibi bir görünüş bu, ama güçlü bir görünüş; yanına sokulmaya kalkın, her saldırıyı olayla karşılıyor.
--spoiler--
kafka-bir köpeğin araştırmaları - bir savaşın tasviri'nden*
--spoiler--
burada yeni olmayan çeşitli nedenlerden kendime böyle bir köşe aramıştım, çevremde ne kadar büyük bir yalnızlık hissedersem, o kadar memnunluk duyacağımı düşünmüştüm.
--spoiler--
--spoiler--
sırtlandığım yalnızlığın kısa zaman sonra geçmişte duyduğum endişeleri dağıtmaya başladığını kendi kendime itiraf etsem de, katıksız bir yalnızlığa pek dayanacak kimse olmadığını fark etmiş, kısaca insanı sürekli yalnız tutmanın ilerde baş gösterebilecek bir felaket için güç denemesi sayılacağı sonucuna varmıştım. yalnızlık her şeyden güçlüdür ve kişiyi yeniden insanlara yaklaştırır. kuşkusuz o zaman, yalnzlıktan daha başka, daha az üzücü görünen, gerçekte henüz bilinmeyen yollar aranıp bulunmaya çalışılır.
--spoiler--
kafka- kalda hattına ilişkin anılar**
