yazarların gelecekteki çocuklarına yazıları

entry223 galeri
    127.
  1. doğmamış çocuğuma mektup ;

    daha doğmana kaç yıl var kim bilir?

    daha senin kadar mükemmel bir varlığı bana verecek olan mükemmel kadının kim olduğunu bile bilmiyorum. belki tanımıyorum bile, belki burnumun dibine… ama bildiğim tek bir şey var; kim olursa olsun, eminim sana çok güzel bir anne olacak.

    ama ya ben? daha doğmamış kızına (neden kız dedim bilmiyorum, içimden öyle geldi) mektup yazan insanlardan birisi işte baban. eğer olur da unutmazsam bu yazdığım yazıyı bir gün sana okuturum umarım. varlığını düşünmek bile bana bu mektubu yazdırabiliyorsa düşün artık varlığın neler hissettirecek. acaba sana layık bir baba olabilecek miyim? şu dünyanın karanlığında yürümeyi öğrenirken sen, bir yandan ellerini tutup bir yandan yoluna ışık olabilecek miyim? bu dünyanın karanlığı özendirir insanları. sen de karanlığa özenip gitmeden ışığın sıcaklığını hissettirebilecek miyim acaba sana?

    sen sen ol aldanma dünyanın karanlık saçan sahte ışıklarına. mutluluk adı altında acı çeken, gülümsemelerini bir zehrin içinde arayan insanlardan olma. senin zamanında da popülerlik göstergesi olacak sigara ve alkol. hatta belki de çeşit çeşit uyuşturucular… ‘mutluluk’ diyecekler sana çevrendekiler. ama sen sahte mutlulukların arkasında kaybetme sakın gerçek mutluluklarını.

    kaç yaşında olursam olayım, seninle büyüyeceğim ben aslında. sen doğduğunda ben de ağlayacağım avazım çıktığı kadar, ilk adımını attığında ben de takılıp düşeceğim mesela. senle birlikte öğreneceğim konuşmayı, okumayı, yazmayı… bir gün gelecek, sen benden daha çok şey bileceksin belki. benim doğrularım yanlış gelecek sana, yanlışlarımsa doğru. i̇şte o zaman “büyüdüm” diyeceksin, ben inanmayacağım sana. o zaman kızma sakın bana. babam neden beni hala çocuk gibi görüyor deyip uzaklaşma benden. hangi anne baba kabul eder ki kendinden önce büyüyen bir çocuğu? ama emin ol seni sınırlandırmayacak benim bu sanrım. eski kafalı diyeceksin belki bana çoğu zaman, ama biliyorum ki sen bana anlattığın sürece anlamaya çalışacağım seni.

    arkadaş gibi olacağım çocuğumla derler ya, ben de senle öyle olacağım kızım. bir baba, bir arkadaş, bir abi, bir kardeş olacağım sana. annen kıskanacak belki seni. ona söyleme ama sanırım biraz daha fazla seveceğim seni ondan. ama anlayacak o belki de sen söylemesen bile, hatta hoşuna bile gidecek bu. mutlu bir aile tablosu olacağız inşallah ve tertemiz bir geleceğe hazırlayacağız seni.

    sana nutuk çekmeyeceğim daha fazla. zaten göreceksin eşitlik ve hak denen kavramların insandan insana değiştiğini. george orwell’in dediği gibi; herkes eşittir, ama bazıları daha eşittir bu hayatta. bunları ne kadar söylesem de etkisi olmayacak biliyorum. yanılarak öğreneceksin çünkü sen de her çocuk gibi. düştüğünde dizinde oluşan yaraların kabuklarını soya soya öğreneceksin koşmayı. her soyduğun kabukta yeni bir şey öğreneceğini bileceksin. ve büyüyeceksin zamanla.

    ama büyürken bir şeyi sakın unutma… ben seni hep çok seveceğim kızım.

    umarım bir gün bunu okursun. * ~kaynak: http://blog.kinix.org/bir...-dogmamis-cocuguma-mektup ~
    senden yıllar önce senin hayalini kuran baban....
    0 ...