yeni farkettim. bugün senin en sevdiğin kazağı giymişim. saçlarım yine kulağımın arkasında.
yeni farkettim yeşil bana hiç yakışmıyormuş meğer. meğer saçlarımı kulağımın arkasına atınca embesile benziyormuşum.
saçımı topladım tepeden sıkıca. kazağın üzerine siyah hırka giydim.
seni hatırlatan herşeye bir çizgi çektim. masamda yok artık çerçevede resmimiz.
sonra ben hiç o çiçekli küpeleri takmıyorum.
hiç dinlemiyorum şarkımızı. artık telefon rehberimi açıp numaralarını sevmiyorum tek tek.
ben artık parfüm sıkıyorum her gün.
tırnaklarımı yiyiyorum. hamburger yiyiyorum. limon kolonyası sürüyorum inadına inadına.
sonra o kıskandığın siyah elbiseyi her hafta bir kere mutlaka giyiyorum.
senin sevmediğin herşeyi yapıyorum. sigara içiyorum bol bol. öğrendim burnumdan bende duman çıkartabiliyorum gözlerim yaşarmadan.
ben seni sevmiyorum, sen de beni sevme.
hiç.
şu kadarcık bile.
hiç.
arkadaş gibi de sevme.
arkadaşım değilsin sen.
sen başkasınınsın artık.
4gün önce evlenmiş tazecik bir damatsın. gördüm arkadaşın facebook'unda. pek bir yakışmış damatlık. seni öyle görmek koymadı bana ne enteresan. sen evleniyordun, sen nikah memuruna evet diyordun ben kitapçıdaydım. ne kadar farklı bir hayatımız varmış böyle. neyse;
bütün enerjimi, duygularımı, iyi niyetimi, eskileri, herşeyimi kullandım yok çıkmıyor ağzımdan, gelmiyor içimden, sana mutluluk dileyemiyorum.
tek bir şey diliyorum, pişman olma. yada ol. ben görmeyeyim. rüyalarına gireyim. ben yandım ya, sen de yan. öyle böyle değil.
yanındaki sarıya da söyle. insan o saçını öyle mi yaptırır. o nasıl bayağı bir sarıdır öyle. 40 yaşında kadın sarısı.
annen gibi duruyor yanında. kafası da yumurta gibi. duvak bok gibi durmuş.
