sezon başında, ankaragücü'nün en önemli iki adamını bedavaya kapatan trabzon'un kardeşlikten bahsetmesi çok garip. aldıkları adamlardan biri sakatlandı 6 ay yok, sonrasında ne olacağı meçhul, diğeri ise, alanzinho ve adrian gibi adamların oynayabildiği bir takımda doğru düzgün forma şansı bile bulamadan, devre arasında antep'e satıldı.
e peki oynamayacakları belli olduğu halde neden alındı bu adamlar? cevabı basit. bedava diye. düşene bir tekmede biz vuralım mantığını uygulayan yöneticiler öyle istedi diye.
bu mu maddi manevi destek? zor durumdaki bir takımın futbolcularını, leş kargaları gibi kapışmak mı?
kardeşlik ancak taraftarlar arasında olur ve o da bir yere kadardır. trabzonspor, kulüp olarak bizim kardeşimiz değildir ancak tarftarlarını bir anadolu takımı taraftarını ne kadar seviyorsak, o kadar severiz.
ayrıca hiç bir ankaragücü maçının 61. dakikasında trabzon diye bağırılmamıştır. ankaragücü tribününden başka bir takım lehine yapılan tek tezahürat, 16. dakikada olur.