girilerinin sonuna nokta koymayan insanlardan korkuyorum. korkmak da demeyelim, şüpheyle yaklaşıyorum o insanlara. yok, yok bu da değil. sanırım tiskiniyorum onlardan. nokta cümlede en lüzumlu şeydir bana göre. yoksa cümlen hiç bitmez. ve ben çok konuşan insanlardan nefret ederim. nokta aynı zamanda kararlılığı ve kesinliği niteler. bu adamlar nokta koymuyorlar bifincancay ya. hayatımızda nokta koymayan o kadar çok gebeş var ki... ve ben o insanları hiç ama hiç anlayamadığım için, ne sonuca varacaklarını hiç ama hiç kestiremediğim için hayatımın yarı sahasından outa atıyorum. evet, elimden gelen tek şey bu. nokta koymayan insanlarla işim yok. ne yaptığını, amacının ne olduğunu bileceksin arkadaş.
