tam 11.yıl olmuş. on bir koca yıl.
daha dün gibi, okul çıkışlarımızda, abilerimizin eşliğinde ultraslana katılışımız. alparslan dikmen önderliğinde, binlerce kişilik bir orduyduk, milyonlara ulaştık..
arma uğruna, terimizi akıttık, tribünde bağırdık, kavga ettik, deplasmana gittik, saatlerce yolculuk yaptık, sevgilimizle kavga ettik, terkedildik, destek olduk, omuz verdik , cebimizdeki üç kuruşla, biletimizi aldık, boğazımızdan kestik,o maça gittik, formamızı aldık, atkımızı sardık, o maça gittik, sevdik , gönül verdik, final için sabahlamayıp, pankart için sabahladık, sopalı pankartlar için günlerce uğraştık, küllerinden bir efsane yarattık, kabul gördük, sevildik.
ama her şeyden önce, sevdik abi..
biz bu renkleri , bu armayı,
bu formayı, galatasarayı çok sevdik.
yazarken tüylerimiz diken diken oldu,
gözlerimiz doldu,
sevdik abi, çok sevdik..
