Bedenimi kapsayan benlik elbisesini, derimi yüzerek portmantoya astım. Ar, namus ne varsa yıldızlardan uçak yapıyorum. Bir çocuk gibi uçması için çabaladığım, yıldızdan uçağımın peşinden koşuyorum. Oyuncağından mutlu bir çocuk gibi.
Yıldızdan uçağımı diyar diyar uçururken uzuuun ve ince bir yola aday olmuşum. Yolda bir sürü deliyle karşılaşıyorum.
- Selam.
-
- Yolculuk nereye?
-
Hepsinde bir sessizlik. Sanki bir şeye küsmüşler gibi.
Yolun kenarında ki ağaç, yolda karşılaştığım delilerden daha iyi davranıyor bana. Gölgesine sığınıyorum. Sırtımı dayadığım ağaç garip bir şekilde bana huzur veriyor. Ve bu huzurla uykuya dalıyorum.
