3. sınıfta yaşadığım olaydır. tüm ilköğretim hayatımın kış mevsimleri, sinüzitim nedeniyle sümüklü olarak geçirmişimdir.burun silmek benim için düzenli ve sık sık yapmamı gerektiren bir uğraştı. bir gün matematik dersinde öğretmenimiz bir soru sordu ve ilk yapana bir ödül var dedi.
zor bir soruydu onu hatırlıyorum ama ödülü hatırlamıyorum.* tabi büyük bir heyecanla çözmeye başladım. bayağı bir vaktimi aldı. tabi o sırada benim güzel burnum içinde ki tüm mukozayı dışarı yollamış, bir güzel yeşil yeşil bakıyor çevremdekilere.
ben arada içime çekmeye çalışıyorum ama ne mümkün onların içeri girmesi küçücüğüm daha burnumda küçücük, burnumun o kadar mukozayı içinde tutmasının hiç bir mümkünatı yok. soruyu hemen çözdüm koşa koşa öğretmenimin yanına gittim.
önce cevabıma baktı.
yüzü gülümsedi ve doğru demek için suratıma baktı.
o gülümseyen yüzüyle biran baktıktan sonra ekşitti suratını;
-o burnunun hali ne?, diye yüksek tonda azarladı beni.
tüm sınıf soruyla uğraştığı için sessizdi. tabi onun bu haykırışı tüm sınıfta yankılandı. biran hoşlandığım çocuğun oturduğu sıraya baktım bana bakıyor ve burnumun halini merak ediyordu herkes gibi. o sırada kulağımda öğretmenimizin ikinci haykırışı yankılandı:
-git!!! çabuk temizle şu burnunu. oradan yeşil yeşil sümüğünü biz görmek zorunda mıyız?, diye.
tüm sınıf öğrenmişti burnumda olanları. herkes kıkırdamaya başladı tabi. bende büktüm boynumu gittim lavaboya. bir baktım dudağımla burnumun arasında yemyeşil bir tabaka. ama gözlerimle de güzel bir uyum olmuş. göz rengim daha bir açığa çıkmış. güzel de geldi bir taraftan. bana yakıştığını bile düşündüm.
neyse işte unutmayı hep çok istediğim anılardan biridir.
