yetenek sınavıyla kazandığım teknik üniversitenin konservatuar bölümüne; ailemi mahçup etmemek adına, zaten hali hazırda baba parasıyla okutulduğum bir üniversiteninde öğrencisi olduğum için kayıt yaptırmadım. içimde kalmasın diyerek gene aynı teknik üniversitenin konservatuarında bu ay itibariyle birebir bağlama derslerine başladım. yalnız bunu da aileme yük olmamak adına henüz söyleyemedim. ay sonunda her türlü sevdadan olmayı göze alarak ilkine gittiğim bağlama dersinin iki sayfalık solfej ödevini sabah akşam deli gibi çalışıyorum. haftaya finali olacak fizikokimya dersimin 85 sayfalık notuna da elimi atıp çalışmışlığım ya da çalışacak durumum yok. kendime çok üzülüyorum. sonra aileme karşı edindiğim bu tutuma üzülüyorum. verilen onca emeğin verdiğim onca saçma kararın hayatıma nasıl hükmettiğini görüp daha çok üzülüyorum. fakat bunları değiştirebilecek bir cesaretimin olmadığını da fark edince, bir sigara yakıp solfeje kaldığım yerden devam ediyorum..
