herhalde henrynin hayatının filmi yapılsa final sahnesi aynen bu şekilde olurdu. yıldızlaştığı kulübe yıllar sonra tekrar dönecek taraftarının önünde ikinci yarıda oyuna girdiği maçta takımına galibiyeti getirecek golü atıp kendisini henry yapan ve yıllar sonra güvenip tekrar takıma çağıran arsene wengere sarılacak. demek filmler bazen gerçekleşebiliyormuş.
