6 yıldır bu yazar güruhunun içindeyimdir. çocukken 'ulan bi evim olsun, hemen köpek alıcam!' hayalime kurban gidip, öğrenciliğimin ilk senesinde yavru bir köpek aldım. dünyada yaşanması gereken en muhteşem hislerden biridir; lakin öğrenciyken öyle değildir.
bu minik kuçu benim öğrenciliğimdeki bütün sosyal hayatımı bitirdi. evde bakacak kimse olmadığı için, eğlenceli arkadaş muhabbetlerinden ya da gece hayatından erkenden ayrılıp koşarak eve gelmek zorunda kaldım. yok efendim bu akşam arkadaşımda kalayım, yok efendim haftasonu sıkıldım bir şehir dışına tatile gideyim gibi hayalleriniz varsa hepsini unutun. pet otellere verecek paranız yokken, ya da pet otellere para vermeye kıyamıyorken bu hayalleri gerçekleştirmeniz imkansız.
dediğim gibi; gerçekten çok güzel bir duygudur. kendiniz doğurmuşsunuz kadar çok seversiniz. ama köpek almak istiyorsanız, bu isteğinizi hayatınız tam anlamıyla düzene oturduktan sonra yapmanız gerek. sizin sosyal hayatınıza üzüldüğüm için söylemiyorum bunu; zavallı köpeğe işkence çektirmeyin diye söylüyorum.
