yalnızlığın dibinde süründüğüm sıralar oturmuş bir kafe de lak lak çalıyoruz.çenem durmuyor yine anlatıyorum da anlatıyorum.birde iki yıldır bana kanka diyen bir kız var.neyse laf döndü dolaştı aşka.ben başladım muhabbete.
-ben aşk defterini çoktan kapattım meşk meşk meşk.
+kanka ya yapalım sana bir kız?
-fazla uzağa gitme senden başla *
+....hayran kalmış bir surat ifadesi...
yüzünü görünce ortamdakiler ne dedin diye bastırdılar.
