küçükken hep isyan eder, yılbaşını evde geçirmek istemezdim. Arkadaşımın ailesi çam ağacı süsler, yılbaşını sarhoş geçirirlerdi. Her yılbaşında bu durumdan muzdariptim. Babama isyan eder, ''neden bizde bahçemizde müzik açıp tepinmiyoruz? Neden sen içki içmiyosun? Ama onlar kutluyorlar!'' diye bağırıp, çağırıp odaya kapanırdım. Ama bugün anladım ki gerçekten çocukluk arkadaşımda, ailesinde ciddi problemleri var-mış. Bugün bu anlattıklarıma benzer kutlama biçimi daha gördüm.(aynı sayılır gerçi)
tam geri sayım başladığı sırada karşı apartamdakiler balkona çıkıp, oynamaya başladılar. '' nerden geliyo la bu ses?'' diye mutfak penceresinin perdesini aralayıp baktım. Sonra birden havai fişekler patlatıldı. Bu sefer alkışlamaya başladılar. En kötü tarafı da karşı apartmanda oturanların çoğunun öğretmen olması. Yılbaşı kutlama işi türklere özgü bir şey değil. Bu özentilikten başka bir şey olmuyor. Neden bilmiyorum sinir oldum. Madem çok meraklısın düzgünce kutla. Ne gerek var çam ağacı süsleyip, kırmızı donlarla yeni yıla girmeye? Keşke kendi değerlerimize de bu denli önem veren bir toplum olabilsek.
Not: kutlayacak kimsem olmadığından, kutlayanlara gıcık olan birisi değilim. Kutlamak istemediğimden kutlamıyorum.
Not 2: 2013 kadar bu aptallığı bir daha görmeyeceğim için mutluyum.
