vay amına koyim diyorum arkadaş vay vay vay. gün geçtikçe kolaylaşır diye düşündüğüm şey gün geçtikçe zorlaşıyor, sigaranın kokusu gün geçtikçe daha bir nefret edilesi oluyor ama böyle kıçımda kurt varmışcasına yerimde duramıyorum, dürtü kontrol bozukluğunu bilenler bilir, yalancı bir dkb yaşıyorum. yemekler güzel, içki güzel, uyku güzel, nefes alış veriş güzel, yaşam kalitesi ciddi derecede yükseldi ama yarım gibi böyle herşey. bilmiyorum belki ilerde bu da geçer, gerçek bir irade savaşı lan. inadına sigara içen arkadaşlarımın tanıdıklarımın yanında duruyorum, o zaman çok daha rahat oluyor ama gece olunca veya yalnız kalınca hele bir de içki varsa ortamda işte o zaman sikertiyor adamı. 16 yıl içtim ben sigarayı sanırım hücrelerimin bir parçası olmuş nikotin ve diğer bilimum zehirler. en iyisi hiç başlamamak bence yoksa bırakması zor lan. hani derler ya sigara bırakılmaz ara verilir diye insan öyle hissediyor ama iradeye bakıyor, içmeyeceğim dersen içmiyorsun. ya bırakayim mi? bıraksam mı? dur bi deneyeyim, bırakmak kolay ahanda bıraktım tarzı yaklaşımlar sonucunda pırasayı elinize alırsınız. medikal destek almanın şart olduğuna inanmıyorum her şey iradede bitiyor.
