evet evet, öyle bir karizması vardı, ki hastaydım o şapkasına çantasına. ingiltere deki akrabalardan beklerdik sürekli, postacı cenk abi bir şeyler getirsin de, mutluluğumuza mutluluk katsın diye. çünkü bir nev'i mutluluk satıcısıydı bizim için.
ama büyüdükçe öğrendim zorluğunu. sadece mutlu mes'ut mektupları getirmediğini öğrendim bizim cenk abinin, ki sonra da emekli oldu muhtemelen; göremedim bir daha kendisini.
