elime kağıdı kalemi alıp sayfalarca yazasım var sözlük. içimden geçen çok şey var, yazmaya değer. okuduklarımı, beni etkileyen şeyleri harmanlayıp kendi iç dünyamın ürünü olacak şekilde çok şey yazasım var ama o kadar karmaşık ki toparlayamıyorum beynimi. sanki ben daktilonun tuşlarına bastıkça o tuşlar tek bir noktaya vuruyor. her harf birbiri üstüne yazıyor. ve sonunda karma karışık ne oldu anlaşılmayan harfler topluluğu oluyor tıpkı kendini tekrarlayan karışık bir alfabe gibi. beynimi toparlamaksa çok zor sözlük bunu becerecek güçte değilim henüz.
