artik cok mu yoruldum ne?
artik cok mu yiprandim ne?
icipte ayilan,
bir sarhos gibiyim,
tam artik oh diyecek
ve uyumaya hazirlanacaken
denizden esen ayaza
maruz kalmak zorunda kalmiş
bir kişinin uyuyamasi gibi
uykuya hasretim.
söylenecek bütün kelimeler
söylendi,
defterler kapandi,
pazarlıklar bitti.
ama gene de
bu mertebeye gelmek için
bayagi canim cıktı.
ve bu bitkinlik o kadar
hat safhada ki,
artık kolay kolay uyuyamiyorum.
uyudun uyudun diyelim
peki uyanmasi ne olacak?
bir de bunun drank diye
kafayi tahta kubbeye
vurmasi var kalkinca.
iste osaat ayvayi yedin.
cok mu kotumserim?
cok mu supheciyim?
cok mu iyimserim?
cok mu vurdumduymazim?
onu bilemiycem.
ama esas olan nedir bilirmisiniz?
iste onu ben de bilemiycem.
akıl vermekten vazgectim coktandir.
cunku hepiniz gibi bende bir aptalim.
''huzur huzur
uyumuyor uyumuyor o
sadece yasam denen ruyadan uyandi
o''
demiş sair.
soruyorum size?
dogru mu bu?
dogruysa eyvah ki
eyvah.
yazik oldu bu kadar
göt yırtmalar,
seytani ve seytanlari
kaziklamalar
bu emekler.
yazik oldu
anasini satayim.
fazla dusunmeyeceksin...
