durumu iyi olan biriyle evlendikten sonra çalışmayı bırakan kadındır. yanlış bir karar olduğunu düşünüyorum. çalışmak, kendi ayakları üzerinde durabilmek insana hem özgüven hem de karşılaşabileceği zorluklar için bir güvence sağlar. hayatta hiçbir şeyin garantisi yoktur çünkü. yarın bir gün eşi vefat etse, sağlığından olsa, işten atılsa ya da yıllar sonra terk etse kendisini vs. hayatla nasıl başa çıkacaktır bu kişi? olumsuz bir durum yaşanmadığı düşünülse bile bir aile kurmak beraber her şeyi paylaşmak değil midir? bu yüzden bütün maddi konuları tek bir tarafın karşılamasını beklemek ne kadar doğru? ihtiyacınız olmasa bile geleceğiniz için, çocuğunuz için, bir birey olarak hayatta bir şeyler üretmek, üretiyor, kazanıyor olmanın getirileri için çalışmaya devam etmek gerekmektedir. o zaman hem evlilikte hem de sosyal hayatta daha özgüven sahibi, kimseye eyvallahı olmayan, hakkı olan ve onu savunabilen bir birey olabilirsiniz.
