hakkında yazılan her şey iyi güzel fakat eserlerinde kendisini çok tekrar ediyor. bunu bilerek yapıyor da olabilir fakat bir noktadan sonra şüphelenmeye de başlıyor insan. bunu palahniuk'un dilimize henüz çevrilmemiş kitaplarını da okumuş biri olarak söylüyorum. elbette kendisini yalnızca dövüş kulubü ile inceden tanımış bir okurun bunu farketmesi beklenemez. ama durum bu. en yakın örneği olarak yeni kitabı 'damned''den bir örnek, ilk bölümde yazarımız şöyle der; 'dünyada cehennemi yaşamamızın nedeni buranın cennet gibi olması gerektiğini beklemektir fakat dünya dünyadır ve ölüm ölümdür.' yamulmuyorsam 22.bölüm gibi yine aynı cümle farklı bir şekilde karşımıza geliyor; dünya dünyadır ve ölüm ölümdür. tamamen aynı şekilde yazılmış olsaydı belki biraz anlaşılabilirdi bu. çünkü bu normal bir davranış. bütün kitap boyunca bir cümlenin etkisini defalarca okurun aklına kazıma çabası ama farklı şekillerde ifade edilmiş aynı cümle yazarın kendisini tekrara düştüğü hissini veriyor. bu durum, çarpışma partisinde de gözlemlenlenebilir. evet. iyi okumalar.
