bunların en başında bütün hakan günday kitapları gelmektedir sonrasında da aynı şekilde daha afili -görece daha anlamlı gibi gözüken- ama sırf içi boş aforizmalarla dolu olan bukowski kitapları gelmektedir . sırf süslü cümleler kurmak uğruna bu kadar anlamdan uzaklaşmak bu olsa gerek diyor insan okudukça bu adamları.
