sen şimdi, o 'yayları çıkmış, rahatsız, tek kişilik' yatağına yatmış ve beni geçiriyorsun aklından. tahminde bulunayım. 'güzel kızdı vesselam, güzel gülerdi, güzel severdi...'
sen şimdi o 'yayları çıkmış rahatsız tek kişilik' yatağında muhtemelen bana haksızlık ettiğini düşünüyorsun.
hiç vakit kaybetme. sil şimdi tüm varsayımlarını beyninden.
evet ben sana aşıktım adam. ve gözlerinin içinde kendimi arardım.
bana ait en ufak bi parıltı belki de...
adımı duymak isterdim dudaklarından, hafızanda canlanan melek yüzlü fahişeleri görebiliyor olmama rağmen.
tatlı sesinle dalardım ya uykuya...
unut şimdi hepsini.
sen bi itin bile sadakat seviyesine erişememiş ve pis salyalarını iki paket sigara değerindeki bedenlere akıtırken,
ben burada öyle mutluyum ki...
zar gibi insanlar gözümde. nasıl da iyi ayırır oldum şerefliyi şerefsizi bi bilsen.
sen nefesi leş kokan bi ayyaşın bile cesaretine yeltenemez ve evin her köşesinden farklı insanlara ait saç telleri toplarken,
ben burda saçlarımı tarıyorum/ yarın için.
açıkçası sevgilim; senin asla sahip olamayacağın yarınların tohumları ekiliyor bu odada şimdilerde.
gidişine binlerce sözcük biriktirdim ama nafile. nasıl da büyütmüşüm seni gözümde.
ve bu yazının da özeti sevgilim; üzüldüğüm tek şey, bu mutluluklara asla dahil olamayacak ve kahkahalarımdan pay alamayacaksın.
sen yine o 'yayları çıkmış, rahatsız, tek kişilik' yatağına uzanıp, seni hala seviyor olabilme ihtimalimle konuşacaksın.
çeneni yorma boşa.
senden daha çok sevilecek ne çok şey varmış meğer. yani aslında; sana hiç gerek yokmuş.
şimdi sen bu 'faraziliğinle' rica ediyorum,
o 'yayları çıkmış, rahatsız, tek kişilik' yatağında uykuya dal ve bir daha uyanma.
çünkü ölmüş olman için bi çok sebep biriktirdim.
